χρησιδεσποτεία

η, Ν

(νομ.) η άσκηση νομής διάνοιᾳ κυρίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χρησιδεσπότης. Η λ. μαρτυρείται από το 1854 στον Κ. Φρεαρίτη].